علیرضا خطیبی؛ سید محمدصادق احمدی؛ عباس شیخ الاسلامی
چکیده
جرائم ضمن هدف قراردادن کرامت و امنیت انسانی و حقوق بنیادین بشری، امنیت جهانی را تهدید و حق برخورداری از امنیت را از انسان‌ها سلب می‌کنند. پیشگیری از وقوع جرم، امری بسیار حساس و مهم در سطح ملی و بین‌المللی است که باید با دید جامع‌نگر در دستور کار دولت‌ها قرار گیرد. به دنبال جهانی‌شدن اقتصاد، فرهنگ، سیاست، حقوق بشر و حقوق کیفری و ظهور ...
بیشتر
جرائم ضمن هدف قراردادن کرامت و امنیت انسانی و حقوق بنیادین بشری، امنیت جهانی را تهدید و حق برخورداری از امنیت را از انسان‌ها سلب می‌کنند. پیشگیری از وقوع جرم، امری بسیار حساس و مهم در سطح ملی و بین‌المللی است که باید با دید جامع‌نگر در دستور کار دولت‌ها قرار گیرد. به دنبال جهانی‌شدن اقتصاد، فرهنگ، سیاست، حقوق بشر و حقوق کیفری و ظهور برخی جرائم جدید که صلح و امنیت بین‌المللی را تحت تأثیر خود قرار داده‌اند با جلوه‌های جدیدی از جرائم مواجه شده‌ایم. جرائم جهانی به دودسته سودجویانه و خشونت‌آمیز (تروریستی) تقسیم می‌شوند. در ایران، اهمیت بحث پیشگیری از وقوع جرم نیز در بند پنجم اصل 156 قانون اساسی و در زیرمجموعه وظایف قوه قضائیه پیش‌بینی‌شده، ولی شکل عملیاتی به خود نگرفته است. در مقوله پیشگیری از وقوع جرم که از مباحث مهم پیشروی دولت‌ها هست، نیاز به بسیج عمومی و هماهنگی تمامی نهادها و دستگاه‌های اجرایی دولتی است. در سطح بین‌المللی، مجامع مربوطه و در رأس آن‌ها سازمان ملل با طراحی کنگره‌های پنج سالانه پیشگیری از وقوع جرم و برگزاری دوازده کنگره از سال 1955 تاکنون ضمن فراهم نمودن فرصت برای همفکری متخصصان پیشگیری از وقوع جرم، در سطح یک‌نهاد سیاست‌گذاری نقش‌آفرینی می‌کنند؛ بنابراین با نگاهی تطبیقی به این حوزه، کشورهای مختلف دنیا درزمینه پیشگیری از وقوع جرم تجارب و دستاوردهای باارزشی در اجرای برنامه‌های ملی پیشگیری از وقوع جرم کسب نموده‌اند که الگوهای مناسبی جهت پیاده‌سازی در داخل کشور است.
